Θύμιος Κούκιος

Ψυχοδυναμικός ψυχοθεραπευτής 

7 Νοεμβρίου 2021

Τηλ. Επικοινωνίας: 6972906157

Mail: thimioskoukios78@yahoo.gr

                            Θεωρία του Δεσμού και Ενήλικες Ερωτικές σχέσεις

Κι ενώ βλέπεις γύρω σου ζευγάρια ερωτευμένα αλλά ταυτόχρονα και ευτυχισμένα μέσα στην σχέση τους εσύ αναρωτιέσαι γιατί να ζηλεύεις τόσο πολύ τον/την σύντροφο σου, γιατί αυτή η έμμονη ενασχόληση μαζί του, γιατί το μυαλό σου δεν μπορεί να ξεκολλήσει στιγμή απ τη σκέψη του/της, γιατί η διάθεση σου αλλάζει σε χρόνο dt, γιατι τη στιγμή που αισθάνεσαι ότι θες να τον/την πάρεις μια αγκαλιά, την ίδια στιγμή θες να του/της ανοίξεις το κεφάλι επειδή δεν απάντησε στο μήνυμα που έστειλες πριν 5 λεπτά.

Η θεωρία του Δεσμού προέρχεται από τον ψυχίατρο  η οποία μας διδάσκει πως η προσκόλληση είναι ένας βιολογικής φύσεως συναισθηματικός δεσμός που αναπτύσσεται ανάμεσα στο βρέφος και το άτομο που το φροντίζει - συνήθως η μητέρα και που αποσκοπεί στην διατήρηση της ασφαλείας και της επιβίωσης του. Το παιδί αναζητά την εγγύτητα από το άτομο που το φροντίζει, με σκοπό να κερδίσει μια βοηθητική και ανακουφιστική ανταπόκριση. Η ανταπόκριση της μητέρας στα ανάγκες του βρέφους - το κατα πόσο άμεσα δηλαδή θα αντιληφθεί την ανάγκη του και θα ανταποκριθεί σ αυτήν -καθορίζει την δημιουργία ασφαλούς η ανασφαλούς δεσμού προσκόλλησης κι αυτό φαίνεται να επηρεάζει την μετέπειτα αυτοαντίληψη του και κοινωνική του ανάπτυξη. Εξηγεί πως συνυπάρχει η υγιής με τη μη υγιή μορφή σχέσης ως αποτέλεσμα των πρώιμων διαπροσωπικών σχέσεων και αναφέρεται σε όλα εκείνα τα συναισθήματα, τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά όπως είναι ο φόβος της οικειότητας, η ζήλια, το νοιάξιμο, η εμπιστοσύνη, η αγάπη, η στεναχώρια, η λύπη, η χαρά.

Το 1987 οι υποστήριξαν πως ο συναισθηματισμός δεσμός που αναπτύσσεται σε δυο άτομα μέσα σε μια ερωτική σχέση κοπιάζει με τον δεσμό που αναπτύσσει το βρέφος με τον φροντιστή του. Διαπίστωσαν πολλά κοινά στοιχεία ανάμεσα στη σχέση βρέφους-μητερας και ερωτικών συντρόφων.

Τόσο το βρέφος όσο και ο ενήλικος νιώθουν ασφάλεια όταν ο άλλος βρίσκεται κοντά τους και ανταποκρίνεται στις ανάγκες του ενώ αντιθέτως βιώνουν συναισθήματα θυμού, ανασφάλειας, εγκατάλειψης όταν ο άλλος είναι η φαντάζονται ότι είναι απρόσιτος. Πολύ γενικά λοιπόν θα λέγαμε πως :

- Τα άτομα που έχουν αναπτύξει ασφαλή τύπο προσκόλλησης νιώθουν ευτυχισμένοι στις ερωτικής τους σχέσεις, δείχνουν εμπιστοσύνη στον σύντροφο τους, τον αποδέχονται όπως είναι, αισθάνονται σταθεροί και αφοσιωμένοι στις σχέσεις τους και δεν φοβούνται μήπως εγκαταλειφθούν. Έχουν μια πολύ καλή εικόνα για τον εαυτό τους, διακατέχονται από ενθουσιασμό και αυτοπεποίθηση.

-Τα άτομα με ανασφαλή τύπο προσκόλλησης (αγχώδη/αμφιθυμικό) φαίνεται να έχουν ακραίες συναισθηματικές εναλλαγές όπως υπερβολική ζήλεια, φοβούνται την συναισθηματική εγγύτητα γι αυτό μπορεί να δείχνουν συναισθηματικά απόμακροι και δύσκολα μπορούν να εμπιστευτούν. Συχνά οι σχέσεις τους χαρακτηρίζονται από εξάρτηση και συγκρούσεις.

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα αναρωτηθείτε γιατί νιώθω όπως νιώθω και γιατί δεν μπορώ να αισθανθώ ασφαλής με τον/την σύντροφο μου αντί να κατηγορήσουμε τον άλλον ας ψάξουμε με την βοήθεια του θεραπευτή μας ποια μπορεί να είναι τα βιώματα που μας οδήγησαν να συνδεόμαστε μ αυτόν τον δυσλειτουργικό τροπο. Η θεραπευτική σχέση, ως επανορθωτική εμπειρία μας μαθαίνει  διαφορετικούς τρόπους συσχέτισης ώστε να μπορούμε να νιώσουμε συναισθήματα αγάπης, τρυφερότητας και εμπιστοσύνης στο σήμερα. Στο εδώ και τώρα!