Ψυχοθεραπευτής-Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αναλυτικης Ομαδικής Οικογενειακής Θεραπείας

Η φωτογραφία μου
Δύο είναι οι θεμελιώδεις τρόποι με τους οποίους υπάρχουμε στον κόσμο. -Η Λήθη της Ύπαρξης. -Συνειδητότητα της Ύπαρξης. Στην πρώτη είμαστε απορροφημένοι στην άσκοπη φλυαρία της καθημερινότητας Στην δεύτερη έχουμε μια μόνιμη συνείδηση του Υπάρχειν.

Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2022

Θύμιος Κούκιος

Ψυχοδυναμικός ψυχοθεραπευτής 

7 Νοεμβρίου 2021

Τηλ. Επικοινωνίας: 6972906157
Mail: thimioskoukios78@yahoo.gr




Ανάγκες και Φόβοι  


Η θεωρία μας διδάσκει πως ένας άνθρωπος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του θα πρέπει να ικανοποιεί κάποιες βασικές του ανάγκες, όπως είναι η ανάγκη του "ανήκειν", η ανάγκη να αγαπάμε και να μας αγαπούν, η ανάγκη να γινόμαστε  αποδεκτοί και άλλες τόσες οι οποίες μέσα από την εκπλήρωση τους μας οδηγούν σε μια κατάσταση ολοκλήρωσης και πληρότητας. Υπάρχει όμως ένα βασικό συναίσθημα που όταν δεν διαχειρίζεται σωστά μπορεί να μας απομακρύνει από την ικανοποίηση τον παραπάνω αναγκών με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε κενοί, άδειοι, μισοί, χωρίς να βρίσκουμε κανένα νόημα σε οτιδήποτε κι αν κάνουμε. Μιλάμε για το συναίσθημα του φόβου. Το συναίσθημα του φόβου θα αποτελεί πάντα αναπόσπαστο στοιχείο της ύπαρξης μας. Όσο όμως κι αν αυτό είναι γενικά αποδεκτό, ο καθένας μας ζει τον προσωπικό του φόβο, το φόβο που τον νοιώθει μοναδικό. Βιώνεται θα λέγαμε "εξατομικευμένα", για αυτό κι έχει πάντα μια προσωπική σφραγίδα. Αυτός ο προσωπικός φόβος εξαρτάται από τις ατομικές συνθήκες ζωής, την ιδιοσυγκρασία και το περιβάλλον του και έχει ένα ιστορικό εξέλιξης που αρχίζει πρακτικά από την γέννηση μας. Αν παρατηρήσουμε κάποια στιγμή τον φόβο "δίχως φόβο" καταλαβαίνουμε ότι έχει δυο πλευρές : απ τη μια μπορεί να μας ενεργοποιήσει απ την άλλη να μας παραλύσει. Η παραδοχή και η αντιμετώπιση του φόβου σημαίνει ένα βήμα εξέλιξης, μας οδηγεί προς ένα μεγαλύτερο στάδιο ωρίμανσης. Κάθε στάδιο ωρίμανσης και εξέλιξης όμως είναι συνδεδεμένο με τον φόβο, διότι μας οδηγεί σε κάτι καινούριο, κάτι που δεν έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής, σε εσωτερικές η εξωτερικές καταστάσεις που δεν έχουμε ακόμα ζήσει η αισθανθεί.
Καθετί που κάνουμε η νιώθουμε για πρώτη φορά εμπεριέχει όχι μόνο την χαρά της περιπέτειας και του ρίσκου αλλά και τον φόβο για το νέο, το μη γνώριμο. Κι ενώ κάποιοι φαίνεται να τα καταφέρνουν καλά μ αυτά τα νέα ξεκινήματα, μ αυτά τα περάσματα, υπάρχουν κι εκείνοι που δυσκολεύονται αρκετά και συχνά ο φόβος τους παραλύει σε σημείο που μην μπορούν να λειτουργήσουν είτε σε ατομικό είτε σε σχεσιακό επίπεδο. Η ψυχοθεραπεία στηρίζεται στη σχέση. Και μέσα απ αυτή τη σχέση ο θεραπευόμενος έρχεται με την βοήθεια του θεραπευτή πιο κοντά στους φόβους του, στις ανησυχίες του με σκοπό να γίνουν αποδεκτοί και μέσα από την κατάλληλη επεξεργασία να αποτελέσουν σημεία εκκίνησης για νέα περάσματα και εμπειρίας. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Συντροφικότητα και αποχωρισμός  Η αυτό φροντίδα είναι ο πυρήνας της ωριμότητας. Τρύφων Ζαχαριάδης Τους άλλους τους τους έχουμε ανάγκη και ...